Magnamálið og önnur mál er varðar eignarhald og arð,og heilbrigða skinsemi.

Hér fyrir allmörgum árum voru bæjarútgerðir í öllum stærri plássum og öflug kaupfélög og á nokkrum stöðum eru til öflug kaupfélög enn sem betur fer.

Þeir staðir þar sem þessum fyrirtækjum var haldið í gamlafarinu hefur vegnað vel að mér sýnist aldrei orðið veruleg uppsveifla og ekki heldur samdráttur það virðist sem meðalhófið og skinsemin sé farsælust þegar á allt er litið.

Hvers vegna voru þessi félög stofnuð? og hver var tilgangurinn?

Ég tel að tilgangurinn hafi verið að hafa forræði yfir þeirri starfsemi svo atvinnan og arðurinn færu ekki í burt úr plássinu þar með talinn kvótinn sem nú hefur flust á fámennan hóp fyrirtækja og einstaklinga.( Gerist það í orkunni ef hún verður einkavædd?)

Er það ekki það sama sem gildir um orkufyrirtækin eigum við ekki að hafa foræði yfir þeim til þess að halda arðinum í landinu og tryggja að starfsemin sé ekki svo merg sogin af arðgreiðslum að eftir að leigutímalíkur þá sé stöðin nánast ónýt af viðhaldsskorti.

Þetta þýðir ekki endilega að Íslendingar þurfi að eiga fyrirtækið 100% heldur að hafa ekki minni hlut en 50% og tryggja þannig að arðsemi og uppbygging fari saman og orkuverð verði á skinsamlegum nótum.

Orkuverð í dag er allt of lágt og hefur verið lengi það er ekki holt því það leiðir til sóunar og hvetur ekki til þess að almenningur og orkunotendur spari hana og nýti til fulls.

Það er að mínu mati ekkert sem getur betur fallið að fjárfestingum lífeiryssjóðanna en einmitt að kaupa í orkufyrirtækjunum og tryggja þannig eigendum sínum orku á sanngjörnu verði og tryggja sína arðsemi í leiðinni svona fjárfesting er langtíma fjárfesting sem lífeiryssjóðirnir eiga að ástunda.

Íslendingar látum nú skinsemina ráða ekki AGS eða pólitík haturs og illinda.

Stöndum saman að hlutunum þá fer vel að lokum